ဓမ္မသီချင်းဖြင့်အစပြုသော ခရစ်ဝင်ကျမ်း ၁း ၁-၁၈

ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်းအစတွင် အသက်ပြင်းပြင်းရှူထားသည်။ စာရေးသူသည် သတိပေးထား ခြင်းမရှိဘဲ နားထောင်သောသူများထက် မိမိစာဖတ်သူများကို မယုံကြည်နိုင်လောက်သောအမြင့်ဆီ သို့ ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။ ပထမကျမ်းပိုဒ် ဆယ့်ရှစ်ခုသည် “ဓမ္မတေး” ဟုပင်ခေါ်ကြကာ ဘုရား သခင့်နှုတ်ကပတ်တော်အကြောင်း ဆာလံသီချင်းများနှင့် နှုတ်ကပတ်တော် လူ့ဇာတိခံယူလာပုံအ ကြောင်းကို တင်ပြထားပါသည်။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကို သက်ရောက်စေသော ဓမ္မသီချင်းရှိ ပထမဆုံးအပိုင်းသည် သမ္မာကျမ်းစာဖတ် သူအားလုံး၌ တူညီပေမည်။ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသည်မှာ ယောဟန်က ဖန်ဆင်းခြင်းက အ ကြောင်းအရာကဲ့သို့ အစပြုထားသည်။ ပေးလိုသောစကားမှာ ရှင်းလင်းမှုရှိသည်။ ကျွန်တော်တို့ သည် ဤနေရာတွင် အခြေခံကျသောအရာအကြောင်းကို ပြောဆိုနေကြခြင်းဖြစ်သည်။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် ရှင်ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်းနှင့်အစပိုင်းတူညီမှုရှိသည့်နေရာ ရှိသေးသည်။ ထို အရာကိုမှတ်မိခြင်းက ဓမ္မဟောင်းကျမ်းဗဟုသုတရှိနေခြင်းဖြစ်ဟန်တူသည်။ ၎င်းမှာ သုတ္တံ အခန်း ကြီး ၈ ဖြစ်သည်။ ၎င်းက ဖန်ဆင်းခြင်း၌ ဘုရားသခင်၏အသုံးတော်ခံဖြစ်သောဉာဏ်ပညာကို ပုံ ဆောင်ထားသည်။ ကျွန်တော်တို့သည် ထူးခြားသည့်ဉာဏ်ပညာ၊ နှုတ်ကပတ်တော်အကြောင်းကို ပြောနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဓမ္မသီချင်းက ဉာဏ်ပညာသည် ယေရှု၊ ဘုရားသခင်၏တပါးတည်း သောသားတော်ဖြစ်ကြောင်းကို မြင်နိုင်ရန်သင်ကြားပေးသည်။ သမ္မာကျမ်းစာထဲ၌ ဤအကြောင်း နှင့်ပတ်သက်ပြီး အသင်းတော်က “ရှိသမျှသည် သူ့အားဖြင့်ဖန်ဆင်းတော်မူသည်ဖြစ်၍၊ သူမပါဘဲ ဖန်ဆင်းထားသောအရာ တစ်ခုမျှမရှိ” ဟု ဝန်ခံထားပါသည်။ ထိုနည်းတူစွာ “ဓမ္မသီချင်း”ထဲသို့ နက် နက်နဲနဲမြှုပ်ခြင်းသည် ဖွင့်ပြရန် စတင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏တပါးတည်းသောသားတော် သည် အမှောင်ကမ္ဘာကို အလင်းဆောင်ပြီး ဘုန်းထင်ရှားစေရန် ကြွလာခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ယေရှုနှင့်အတူ အသက်ရှင်သောလူအများစုသည် သူ့ဘုန်းတော်ကို မမြင်ကြရပေ။ မြင်နိုင်သော အခွင့်ကို ဘုရားသခင်ပေးသောသူများက သနားခြင်းကရုဏာရှင်ဘုရားသခင်သည် မိမိလူတို့အ လယ်တွင် ကြွဆင်းလာပြီး နေထိုင်သည်ကို သတိပြုမိကြပါသည်။ ကျွန်တော်ပြောဆိုလိုသောအရာ ကို အံ့သြစရာကောင်းသည့်နည်းလမ်းဖြင့် သီချင်း၏နောက်ဆုံးအပိုဒ်တွင် ဖော်ပြထားပါသည်။ (အပိုဒ်ငယ် ၁၄) တွင် “ခမည်းတော်ထံကကြွလာသော တစ်ပါးတည်းသောသားတော်” အကြောင်း ကို မိန့်ဆိုထားသည်။ အပိုဒ်ငယ် ၁၈ ၌သာလျှင် အရေးကြီးသောစကားလုံးဖြစ်သည့် ယေရှုသည် “ဘုရားသခင်၏တပါးတည်းသောသားတော်” ဖြစ်ကြောင်းကို စာရေးသူက ထည့်သွင်းထားသည်။ ပထမဆုံးအပိုဒ်မှစ၍ ရှင်ယောဟန်၏ခေါင်းစဉ်နှင့်ဆိုင်သောဓမ္မပညာအကြောင်းကို တွေ့ရသည်။ အရေးပါသောစကားလုံးစုံတွဲတစ်ခုမှာ “အလင်း” နှင့် “မှောင်မိုက်” ဖြစ်ပါသည်။ ရှင်ယောဟန် ပထမစာစောင်တွင်လည်း ထိုနည်းအတူ ထိုစကားလုံးများပါဝင်လာသည်။ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး သည် အပြစ်ကြောင့် စိတ်ပျက်ဖွယ်ရာအမှောင်ညထဲတွင် အသက်ရှင်နေထိုင်ကြသည်။ ခရစ်တော် သည် မြေကြီးပေါ်တွင် အသက်ရှင်နေထိုင်စဉ်ခါ မြေကြီးသည် ကြီးမားသည့်အလင်းကို တွေ့ဆုံကြ ပါသည်။ ထိုအရာကို လူအချို့က မြင်တွေ့ခဲ့ကြသော်လည်း လူတိုင်းက မသိကြပေ။ ခရစ်တော်ကို တွေ့သောသူများသည် မှောင်မိုက်မှအလင်းသို့ကူးပြောင်းကြသည်။ သို့မဟုတ် ရှင်ယောဟန်ပြော ဆိုသကဲ့သို့ သေခြင်းမှအသက်ရှင်ခြင်းသို့ကူးပြောင်းကြသည်။

ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်၏သက်သေခံခြင်း ၁း ၁၉-၂၈

ခရစ်ဝင်ကျမ်းလေးကျမ်းစလုံးတွင် ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်သည် အလွန်အရေးပါသောသူတစ်ဦးပင် ဖြစ်ပါသည်။ ပထမဧဝံဂေလိဆရာမာကုက ယေရှုသည် ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်ထံသို့လာ၍ ဗတ္တိဇံ ခံယူသည်ဟုပြောပြခြင်းဖြင့် ယေရှု၏လှုပ်ရှားမှုကို အကျဉ်းမျှဖြင့် အစပြုလိုက်သည်။ ဧဝံဂေလိဆရာ ယောဟန်က “ဓမ္မသီချင်း” တွင် ၎င်း၏အတွေ့အကြုံကို တစိတ်တဒေသအနေဖြင့် ဖော်ပြထားပါ သည်။ ထိုအချက်အားဖြင့် ဧဝံဂေလိဆရာသည် သူ့စာဖတ်ပရိသတ်က အများကြီးသိရှိကြမည်ဟု ယူဆပါသည်။ သူသည် ယေရှု၏ဗတ္တိဇံအကြောင်းကိုပင် ပြောဆိုမထားပါ။ သို့သော် ဗတ္တိဇံဆရာ ယောဟန်၏သက်သေအကြောင်းကို တိုက်ရိုက်အာရုံဖမ်းခြင်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ စတုတ္ထမြောက် ဧဝံဂေလိဆရာကိုထိတွေ့ခြင်း၏ အခိုင်မာဆုံးသောသာဓကတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ ရှိသမျှတိုင်းကို ဖော်ပြရန်မဟုတ်ပါ။ အဖြစ်အပျက်၏အဓိကကျသောအရာနှင့်၎င်း၏အဓိပယ်ကိုသာ အဓိက ထား ပြောဆိုရန်လိုအပ်သည်။

ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်ထံသို့လာသမျှသောသူတို့သည် “ယုဒလူမျိုးများ”သာဖြစ်ကြသည်။ ဣသရေ လူမျိုးများသည် ခရစ်တော်ကိုငြင်းပယ်ကြသည်ဟု ယောဟန်က အများဆုံးအသုံးပြုပြောဆိုသော အချိန်၌ အခြားမည်သည့်အစုအဖွဲ့ကိုမျှ ရည်ညွှန်းထားခြင်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ ယင်းသည် ယေရုရှလင် ပျက်စီးပြီးနောက်တွင်ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ဥပမာအားဖြင့် ဖာရိရှဲ၊ ဇက္ဒုကဲတို့ကိုထောက်ခံသော သူများနှင့်ဟေရုဒ် ကိုထောက်ခံသောသူများကြားတွင် သိသာထင်ရှားသည့် များစွာ ခြားနားမှုရှိကြ သည်။ ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်သည် စမ်းသပ်မှုတစ်ခုကို ခံရသည်။ သူ့၏ဖြေရှင်းချက်မှာ အလွန်ရှင်း လင်းပြီး ကျွန်တော်တို့နှင့်ယုံကြည်သူများအတွက် နည်းလမ်းကို ချမှတ်ပေးထားသည်။ သူသည် ခရစ်တော် သို့မဟုတ် ဧလိယမဟုတ်ပါ။ ကြွလာရန် ကတိပေးသော ပရောဖက် မောရှေလည်းမ ဟုတ်ပါ။(တရားဟော ၁၈း ၁၈) ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်မှာ ဟေရှာယပရောဖက်ပြု ထားသော “တော၌ဟစ်ကြော်သောသူ၏အသံ” ပင်ဖြစ်ပါသည်။ သူ၏လုပ်ငန်းတာဝန်မှာ သူ့ထက်သာ၍ကြီး မြတ်သောသူ ကြွလာမည်အကြောင်းကို ပြောပြရန်ဖြစ်သည်။

ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်၏သက်သေခံချက်တွင် စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းသည့် အရိပ်လက္ခဏာများရှိ ပါသည်။ ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်၏တပည်တော့်အချို့တို့သည် ၎င်းတို့လုပ်ဆောင်ရမည့်အရာကို ၎င်းတို့ဆရာ ဆုံးပါးသွားပြီးနောက်တွင် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ကြပြီး စုရုံးကြသည်။ ဧဝံဂေလိဆရာ သည် သူ့စကားကို သူတို့ထံသို့ တိုက်ရိုက်ညွှန်ပြထားသည်။ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းသည့် အခြား သော အရိပ်လက္ခဏာမှာ မေးခွန်းများ၊ အထူးသဖြင့် နောက်ဆုံးမေးခွန်းနှစ်ခုဖြစ်သည်။ ယောဟန် သည် ဧလိယကို ငြင်းပယ်သည်။ သို့ရာတွင် ရှင်မဿဲ၏အဆိုအရ၊ သူသည် ဧလိယဖြစ်သည်၊ (မဿဲ ၁၁း ၁၄) သို့မဟုတ် သူသည် အနည်းဆုံး ဧလိယ၏စိတ်နှလုံးအတိုင်း ပြုမူသည်။ စောင့် ဆိုင်းနေရသည့် တတိယမြောက်ပုံစံမှာ မောရှေကတိပြုထားသော ပရောဖက်ဖြစ်သည်။ သူ့ကိုမျှော် လင့်ထားမှုသည် အလွန်ကြီးမြတ်သည်။ ယုဒလူမျိုးများသာမက ရှမာရိလူမျိုးများကပါ မျှော်လင့်နေ ကြသည်။ ယောဟန်က ဤအရာအားလုံးကိုငြင်းပယ်ပြီး ကြွလာမည့်သူတစ်ဦး၏သက်သေကိုသာ ခံလိုပါသည်။

ဘုရားသခင်၏သိုးသူငယယ် ၁း ၂၉-၃၄

လာမည့်နေ့ရက်တွင် ယောဟန်သည် သူ၏သက်သေခံချက်ကို ပြတ်ပြတ်သားသားပြောဆိုသည်။ ယခုအချိန်၌ သူသည် ယေရှုနှင့်တွေ့သည်ဖြစ်၍ ဘုရားသခင်သည် စစ်မှန်သောအရာကို သူ့အား ထင်ရှားစေပါသည်။ ယောဟန်က သူ့အလုပ်စတင်လုပ်ဆောင်ရသည့်အကြောင်းရင်းမှာ ယေရှုပင် ဖြစ်သည်။ ဗတ္တိဇံက လူ့ဇာတိခံယူလာသော ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို ညွှန်းဆိုလေ့ရှိပါ သည်။

“ဘုရားသခင်၏သိုးသူငယ်” အကြောင်းကိုပြောဆိုနေသည့်အချိန် ယောဟန်သည် ဓမ္မဟောင်း စကားလုံးနှစ်လုံးကို စိတ်ထဲတွင် သတိရလာသည်။ ပထမစကားလုံးမှာ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းနှင့် ဆက်စပ်လျက်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ခံရာအီဂျစ်ပြည်မှ မိမိလူတို့ကိုလွတ်မြောက်စေအပြီး ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းနေ့နှင့်ဆိုင်သည့်ညစာကို သုံးဆောင်ကြရန် ပညတ်ထားခဲ့သည်။ ထိုစား သောက်ပွဲ၏အနှစ်ချုပ်မှာ သိုးသူငယ်ပင်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က သိုးသူငယ်တစ်ကောင်ကိုသတ် ရန် မိမိလူတို့အား မိန့်ဆိုခဲ့သည်။ အသတ်ခံရသောသိုးသူငယ်၏အသွေးကိုလည်း အိမ်တံခါးဝင် ပေါက်များတွင် သုတ်လိမ်းရန်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်စေလွှတ်ထားသော ဖျက်ဆီးသောသူသည် အီဂျစ်ပြည်တွင်နေထိုင်သောသားဦးအပေါင်းကို သုတ်သင်လိုက်သည်။ သိုးသူငယ်၏အသွေးက ဘုရားသခင်၏လူတို့ အထဲတွင်ရှိနေကြောင်း ပြသသည့်အမှတ်အသားတစ်ခုအဖြစ် အစေခံသွား သည်။ သို့ဖြစ်၍ ထိုအိမ်ထဲ၌ရှိသောသူတို့၏သားဦးတို့သည် သေခြင်းကံကြမ္မာလက်ထဲကနေ လွတ် မြောက်ခဲ့ကြသည်။ (ထွက် ၁၂) ဤအကြောင်းအရာကို နောက်ပိုင်းအဖြစ်အပျက်က ဝှက်ထား လျက်ရှိသည်။ (ယောဟန် ၁၉း ၃၆) ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင်ရှိသော သိုးသူငယ်အကြောင်းကို ပြောဆို သည့်အခြားကျမ်းစာအုပ်မှာ ဟေရှာယ၊ အခန်းကြီး ၅၃ ဖြစ်သည်။ ခရစ်ဝင်ကျမ်းအဖွင့်အခန်း၏ ထက်ဝတ်ခန့်က ခရစ်တော်ကို လကျာ်ဘက်တွင်ထိုင်နေကြောင်းဖော်ပြကြသည်။ ယေရှုသည် ဘုရားသားတော်ဖြစ်သည်နည်းတူ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်လည်းဖြစ်၏။ တချိန်းတည်း၌ မိမိအ သွေးတော်ဖြင့် အပြစ်ရှိသောသူတို့ကို ကယ်တင်သောသူလည်းဖြစ်ပါသည်။

စတုတ္ထမြောက်သောခရစ်ဝင်ကျမ်းအရ၊ ယေရှု၏ပထမတပည့်တော်တို့သည် မူလက ဗတ္တဇံဆရာ ယောဟန်၏တပည့်များဖြစ်ကြသည်။ ထိုအချက်ကို ရှင်လုကာက အတည်ပြုထားပါသည်။ ထိုသို့ ဆိုရာတွင် လုကာက ယုဒကိုယ်စား “ယောဟန်က ဗတ္တိဇံပေးပြီးသည့်အချိန်မှစ၍” ယေရှုနှင့်အတူ ရှိနေသောသူကို တမန်တော်အသစ်အဖြစ်ရွေးချယ်ကြသည်ဟု ဆိုပါသည်။ (တမန် ၁း ၂၂)

ယောဟန်က အဖြစ်အပျက်များကို အသေးစိတ်ဖော်ပြထားပါသည်။ သို့ရာတွင် ဆင်တူယိုးမှာ ခရစ် ဝင်ကျမ်းများနှင့်ဆက်ရန်ဖော်ပြရန်မှာ အနည်းငယ်ခက်ခဲမှုတော့ရှိပါသည်။ သို့ရာတွင် တူညီသော သော့ခက်များရှိသည်။ ယေရှုက တပည့်တော် ၁၂ ပါးကို ခေါ်ဖိတ်သည်။(ယောဟန် ၆း ၆၇) ပေတရုသည် သူတို့အထဲတွင် အထူးမျက်နှာသာပေးခြင်းကို ခံရသည်။ ပထမတပည့်တော်နှစ်ပါး သည် ယောဟန်၏အကြံဉာဏ်ကိုခံကြသဖြင့် ယေရှုနောက်တော်သို့လိုက်ကြသည်။ ထိုနှစ်ဦးတွင် တစ်ဦးမှာ အန္ဒြေဖြစ်သည်။ အခြားတစ်ဦးကိုမူ သမ္မာကျမ်းစာက ဖော်ပြထားခြင်းမရှိပါ။ ထိုသူက တော့ ဤခရစ်ဝင်ကျမ်းကိုရေးသားသူအဖြစ် အသင်းတော်သမိုင်းကတော့ ဖော်ပြထားသည်။ ထိုဖော်ပြချက်သည်လည်း သေချာသောအချက်တော့မဟုတ်။ သို့ရာတွင် မှားယွင်းသောအရာ တော့မဟုတ်ပါ။ အန္ဒြေနှင့်အတူ ရှိမုန်သည်လည်း ယေရှုနောက်သို့လိုက်ခဲ့သည်။ ရှိမုန်ကို ယေရှုက ကေဖအမည်ပေးလိုက်သည်။ ကေဖဟူသည်မှာ ဂရိစကားတွင် ပက်ထရိုဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဖင်လန်စကားတွင် ကာရီယိုဟူ၍လည်းကောင်း အဓိပါယ်ရှိသည်။ ဆင်တူယိုးမှာခရစ်ဝင်ကျမ်းများ သည် နာမည်ပေးခြင်းက ပေတရု၏ဝန်ခံခြင်းနှင့်ဆက်စပ်နေပါသည်။(မဿဲ ၁၆း ၁၆)

ယေရှုသည် ယောဟန်မြစ်ဝှမ်းကိုထားခဲ့ပြီး ဂါလိလဲသို့သွားခဲ့သည်။ ခရီးလမ်းတွင် ဖိလိပိသည် သူ့ နောက်သို့လိုက်ပြီး ခရစ်တော်ကိုတွေ့ခဲ့ကြောင်း နာသနေလကိုပြောပြသည်။ နာသနေလသည် သံသယရှိသူဖြစ်သည်။ များမကြာမီ ယေရှုသည် သူ့ဘဝတစ်ခုလုံးကို မြင်တွေ့ခဲ့ကြောင်း သတိပြု မိလာသည်။ ပထမအကြိမ်တွင် အံ့ဘွယ်ယုံကြည်ခြင်းနှင့်စစ်မှန်သောယုံကြည်ခြင်းတို့ကြား၌ တင်း မာခြင်းတစ်ခုရှိပါသည်။ နာသနေလသည် နိမိတ်လက္ခကြောင့် ယေရှုနောက်သို့ စတင်လိုက်လာ သည်။ လက်ခံနိုင်စရာရှိသော်လည်း နိမိတ်လက္ခဏာပေါ်တွင်အခြေခံသောယုံကြည်ခြင်းသည် အပြင်သဏ္ဍာန်မျှသာရှိသည်။ စစ်မှန်သောယုံကြည်ခြင်းဝန်ခံမှုကို သာဓကအားဖြင့်ဆိုရလျှင် မာသ ထံက ကြားသိရသည်။ ယေရှုသည် မောင်တော် လာဇရုကို သေခြင်းမှထမြောက်စေတော်မမူမှီက မာသပြောစကားသည် မှတ်သားဖွယ်ကောင်းသည်။ “သခင်၊ ကိုယ်တော်သည် ဤလောကသို့ကြွ လာသော ဘုရားသခင်၏သားတော်၊ ခရစ်တော်ဖြစ်ကြောင်းကို ယုံကြည်ပါ၏” ဟုဆိုသည်။ (ယော ဟန် ၁၁း ၂၇) ယေရှု၏တပည့်တော်များသည် မာသ၏သက်သေခံချက် သို့မဟုတ် ယောဟန်ခရစ် ဝင်ကျမ်း ပထမအခန်းရဲ့ ပထမထက်ဝတ်၊ ဓမ္မသီချင်း၏အစပိုင်းနှင့်ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်၏သက် သေခံချက်နှစ်ခုလုံးထဲက ထွက်လာသောယုံ ကြည်ခြင်းမျိုးကို အခြားသူများထံ မဝေမျှဝံ့ကြသေး ပေ။ သို့သော် တပည့်တော်များသည် ယေရှု၏အပေါင်းအပါအဖြစ်နေခွင့်ရှိကြသည်။ သို့မှသာ ပို၍ ပို၍ သင်ယူလေ့လာခွင့်ရကြမည်ဖြစ်သည်။