သေခြင်းတရားသည် အရာအားလုံး၏အဆုံးသတ်တော့မဟုတ်ပါ။ “တဖန်တုံ၊ ဖြူသောပလ္လင်ကြီးကို ၎င်း၊ပလ္လင်ပေါ်မှာထိုင်တော်မူသောသူကို၎င်းငါမြင်၏။ ကောင်းကင်နှင့်မြေကြီးသည် မျက်နှာတော် ရှေ့မှ ပြေးလွင့်၍ သူတို့နေစရာအရပ်မရှိ။ သေလွန်သောသူအကြီးအငယ်တို့သည် ပလ္လင်တော်ရှေ့ မှာ ရပ်နေကြသည်ကို ငါမြင်၏။ စာစောင်များကို ဖွင့်ထား၏။ အသက်စာစောင်တည်းဟူသော အခြားတပါးသောစာစောင်ကိုလည်း ဖွင့်လေ၏။ သေလွန်သောသူတို့သည် မိမိတို့အကျင့်အတိုင်း၊ စာစောင်တို့၌ ရေးသားချက်များနှင့်အညီ တရားစီရင်ခြင်းကို ခံရကြ၏။” (ဗျာ ၂၀း ၁၁-၁၂၊)

သူတို့ကို ကောင်းကင်ဘုံ၌ တွေ့ရှိရမည့်အရာမှာ အံ့သြဘွယ်ရာပင်ဖြစ်ပါသည်။ ကောင်းသောအကြံ ပြုချက်မှာ အခြားသူများကို ယုံကြည်ကိုးစားပြီး မိမိကိုယ်ကို သံသယဖြစ်ခြင်းဟု ထင်မိသည်။ သင် ၏သေပြီးသောသူများကို ဘုရားသခင်၏စောင့်ရှောက်မှုအောက်၌ ထားပါ။ တစ်ခါ သ့မို ဟုတ် နှစ်ခါ ဆုတောင်းပေးပါ။ သေခြင်းအောင်မြင်သောသူကို ယုံကြည်ကိုးစားသင့်ပါသည်။ သူ၌ ရှိသောသူအ ယောက်တိုင်းသည် အသက်ရှင်သောသူများဖြစ်ကြသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူသည် ဤစ ကြာဝဠာတွင် ချုပ်နှောင်ထားခြင်းမဟုတ်ပါ။

ယေရှုက “ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိနှင့်။ငါသည် အဦးဆုံးသောသူ၊ နောက်ဆုံးသောသူဖြစ်၏။ အသက်ရှင်သောသူလည်းဖြစ်၏။ ငါသည် အရင်သေသည်ဖြစ်၍၊ ကမ္ဘာအဆက်ဆက် အသက်နှင့်ပြည့်စုံ၏။ မရဏာနှင့်မရဏာနိုင်ငံကိုလည်း ငါအစိုးရ၏။” (ဗျာဒိတ် ၁း ၁၇ဃ-၁၈)