သမ္မာကျမ်းစာက ကယ်တင်ခြင်းရရှိဖို့ရန်အတွက် ဗတ္တိဇံနှင့်ယုံကြည်ခြင်းလိုအပ်ပါသည်။ ထိုအ ကြောင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်မိန့်တော်မူသောအရာကို ကြည့ရ် ှုရပါမည်။ သို့မဟုတ်လျှင် ကယ်တင်ခြင်းအတွက် သူလုပ်ဆောင်ပေးသောအရာထဲကနေ ချန်လှစ်ခံရနိုင်သည့် အန္တရယ်နှင့် ကြုံတွေ့ရပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ကျွနု်ပ်တို့သည် မိမိကလေးများကို ဗတ္တိဇံပေးပြီး မိမိတို့ကိုယ် တိုင်လည်း ဗတ္တိဇံခံယူခြင်းမရှိသေးလျှင် ခံယူရပါမည်။

အချို့သောသူတို့သည် ဗတ္တိဇံမခံဘဲ ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်သည်ဟု သမ္မာကျမ်းစာက ဖော်ပြ ထားပါသည်။ ကောင်းသော သောကြာနေ့တွင် ယေရှုသည် အနားတွင်ရှိသော ရာဇဝတ်သား ကောင်းအား သူသည် ယေရှုနှင့်အတူ ပရသိဒုဘုံတွင် အတူရှိကြောင်း မိန့်ဆိုခဲ့သည်။ ထိုသူသည် ဗတ္တိဇံမခံယူသေးပေ။ ဘုရားသခင်က ကျွနု်ပ်တို့လုပ်ဆောင်အသုံးပြုသင့်သည်ဟု ဆိုသော တန် ဆာပလာအပြင်ဘက်တွင် အလုပ်လုပ်နိုင်ပါသည်။ သူသည် ဗတ္တိဇံမပါဘဲလည်း ကယ်တင်နိုင်ပါ သည်။ သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်ပြုသောဤခြွမ်းချက်က ကျွနု်ပ်တို့လက်ခံရရှိသော အမိန့်တော်ဖြစ် သည့် ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာခံယူခြင်းကို ငြင်းဆန်ခွင့်မပြုပါ။ ကျွနု်ပ်တို့သည် ခရစ်ယာန်များအနေဖြင့ ် ဓမ္မ သစ်၏သွန်သင်ချက်ကို ကြိုးစားချည်နှောင်ကြပါသည်။ ဗတ္တိဇံခံယူခြင်းတွင် တစ်ဦးတစ်ယောက် သည် ခရစ်ယာန်ဖြစ်လာပြီး ဘုရားသခင်၏သားအဖြစ်သို့ ရောက်လာသည်။ သူသည် ဗတ္တိဇံမခံယူ သောကလေးသေဆုံးသောအခါ သူသည် ဘုရားသခင်၏ကရုဏာလက်တော်ထဲမှရှိပါစေသော်ဟု သာ ဆိုနိုင်ပါသည်။

“ယုံကြည်၍ဗတ္တိဇံကိုခံသောသူသည် ကယ်တင်တော်မူခြင်းသို့ရောက်လတံ့။ မယုံ ကြည်သောသူမူကား အပြစ်စီရင်ခြင်းကို ခံရလတံ့။” (မာကု ၁၆း ၁၆)